Ikony Świętych na prezent Polskie i Bizantyjskie
Należy pamiętać że Ikona z dedykacją jest wyjątkowym upominkiem
Bułgaria i jej dzieje historyczne
Historia Bułgarii i jej wpływ na ikony w religii prawosławnej
Drugie państwo bułgarskie – państwo bułgarskie istniejące w latach 1186-1396 ze stolicą w Tyrnowie. W okresie swego największego rozwoju terytorialnego na początku XIII wieku obejmowało w całości tereny dzisiejszej Bułgarii, a częściowo również: Macedonii, Albanii, Grecji, Rumunii i Serbii.
Początki drugiego państwa bułgarskiego łączą się z powstaniem Bułgarów i Wołochów pod wodzą braci Asenowiczów przeciw Bizancjum. Po dwóch latach walk, w 1188 roku, Bizantyńczycy uznali niepodległość Bułgarii, która w następnych latach znacznie poszerzyła swe terytorium kosztem słabnącego cesarstwa. Okres największej świetności drugiego państwa bułgarskiego przypada na I połowę XIII wieku, na lata po upadku Konstantynopola i powstaniu na Bałkanach szeregu państw łacińskich i greckich. W wyniku świetnego zwycięstwa nad łacinnikami pod Adrianopolem w 1205 roku car Kałojan przyłączył do Bułgarii znaczne obszary Macedonii i Tracji. W 1230 roku po zwycięstwie pod Kłokotnicą na cesarzem Tesaloniki Teodorem Angelosem car Iwan Asen II stał się hegemonem na Bałkanach, w granicach Bułgarii znalazły się wówczas Macedonia i znaczna część Tracji oraz Albanii, a władcy bułgarskiemu podporządkowali się władca Epiru i Tesalii oraz król serbski. Najazd tatarski w 1241 roku a następnie bezpotomna śmierć synów Iwana Asena II i walki o władzę po wygaśnięciu dynastii Asenowiczów zachwiały silną pozycją Bułgarii. Ostatecznie w 1281 roku władzę w państwie przejęła dynastia Terterowiczów. Na lata następne przypada okres dominacji tatarskiej ordy Nogaja nad Bułgarią: powtarzających się najazdów, nieustannych ingerencji w sprawy wewnętrzne państwa i upadku autorytetu władzy centralnej. Powrót do władzy dynastii Terterowiczów na początku XIV wieku pozwolił pokonać tendencje odśrodkowe oraz wzmocnić pozycję polityczną i militarną Bułgarii do tego stopnia, że władcy z kolejnej dynastii Szyszmanowiczów podjęli nawet przegraną walkę z Serbią o hegemonię na Bałkanach. Na lata panowania tej dynastii przypada ostatni, krótkotrwały okres rozkwitu gospodarczego i kulturalnego Bułgarii. Po 1371 roku państwo bułgarskie rozpadło się na dwa odrębne carstwa: tyrnowskie i widyńskie, które zostały kolejno podbite przez Turków w 1393 i 1396 roku.
Źródło zaczerpnięte z Wikipedia.pl
29-09-2012
Andrzej Ruschke
